1/4 Seneffe

Na het clubkampioenschap stond Seneffe op het menu. De weerberichten lieten het al uitschijnen. Warm, warm, warm,…

Bij aankomst was de jeugd al druk aan het strijden voor de ere plaatsen. Even wat chambreren en dan m’n materiaal klaarzetten. Traditiegetrouw vergeet ik iedere keer iets mee te nemen. Dit jaar was de fietspomp aan de beurt. Gelukkig kon ik een ziel vinden die mij z’n pomp wou lenen.

De zwemstart is altijd wat chaotisch. Starten vanuit de achterste regionen is daarom beter voor mij. Tegen halfweg de wedstrijd kon ik een goed tempo aanhouden en hier en daar iemand inhalen. Goed voor de sfeer. Op een 128ste plaats kon ik uit het water komen. Nergens een “Blue Smurf” te bespeuren. Aan de ITC-deelnemerslijst kon ik al opmaken dat ik wellicht laatste ITC’er zou worden.

Eenmaal op de fiets werd het al snel duidelijk dat m’n banden iets teveel waren opgepomp. Het wegdek lag er heel hobbelig bij en m’n fiets trilde zowaar bijna uit mekaar. Christophe (Pareit) had het al laten uitschijnen. Het parcour lag er zwaar bij. Enkele hellingen deden de meest enthousiaste fietser een toontje lager zingen. Om me niet volledig te verbranden, heb ik m’n energie wat gedoseerd of toch proberen te doseren want toch ging ik zeker 3x dood. Met ongelofelijk verlies aan plaatsen tot gevolg. Een voor één staken ze mij voorbij. Ik heb dit seizoen nog maar 250km op de teller staan. Wat kan je meer verwachten…

Uiteindelijk kon ik met een 179ste fietstijd m’n nieuwe loopgympjes aantrekken. De waterbevoorrading stond wel ver zulle. Pas na 3km werd het eerste bekertje water voorzien maar gelukkig stond daar Marc Vanhee, de reddende engel. Toen hij me zijn drinkbus aanreikte kon ik hem wel omhelzen. Dit had ik echt nodig om tot de eerste bevoorrading te geraken. Stilaan kwam ik op dreef en kon ik één voor één de verloren plaatsen inhalen. Pouckie zou Pouckie niet zijn als hij in de laatste 100m z’n fameuze Pouckiesprint niet zou boven halen en dit leverde mij nog een extra plaatsje hoger op. De 137ste looptijd hielp mij naar een 166ste eindplaats. Moe en gematigd tevreden.

Besluit:
- Zwemmen: goed volgens getrainde volume
- Fietsen: werk aan de winkel
- Lopen: tevreden

Terug van weggeweest

Inderdaad. Zoals je aan de berichten kan zien, is het lang geleden. In die tijd is er heel wat gebeurd. Vorig jaar stond ik nog stijf van de amibities. Nu zijn die er nog wel maar proffessioneel is er heel wat gebeurd waardoor ik een serieuse voorbereiding voor het sportieve seizoen heb moeten missen.

Vanaf 19 mei ga ik naar Brussel gaan werken. In de onderhandelingen ben ik veel s'avonds weg geweest waardoor ik bijna 2 maand niets heb kunnen trainen.

In m'n opzeg heb ik terug wat kunnen bijbenen maar t'is nog niet alles. Uiteindelijk heb ik beslist m'n werk voor te nemen en sport achter m'n gezin te plaatsen. Vanaf nu zal ik nog puurder voor de leute sporten.

Rutger Beke

Als Nieuwjaarsgeschenk heb ik het boek "Ik niet" van Rutger Beke gekregen.

Pas na het lezen van dit boek heb ik echt beseft dat Rutger wel degelijk is vrijgesproken. Voorheen moest ik mij enkel baseren op de media en die deed sterk uitschijnen dat hij toch schuldig was.

Ik heb nog nooit een boek zo snel uitgelezen. Ik lees al bijna geen boeken maar dit kon mij bekoren.

Het is een aanrader.

Nieuwjaar

Vooreerst aan iedereen een gelukkig Nieuwjaar toegewenst. Voor de sportieven onder ons wens ik jullie sportief jaar toe waarin jullie je grenzen kunnen verleggen.

Ikzelf heb met al een doel opgelegd. De triatlon van Brasschaat. Dit is een halve triatlon.

Sedert december ben ik al goed aan het trainen. Vorige week wat keelpijn en een verkoudheid maar dat is al bijna achter de rug. Nu kunnen we ons terug op de trainingen concentreren.

Nieuwe start van het seizoen

Hoi beste bloggers,
Het is terug zover. Na een welverdiende rust heb ik m'n loopschoenen en zwembroek terug van de haak gehaald. Vorige week heb ik de eerste keer terug gezwommen. Man, dat was lastig. Gisteren kon ik de eerste keer terug meetrainen op woensdag en ze zwommen letter van mij weg. Nu, m'n tijd komt wel, we worden nu gewoon eens terug met onze neus op de feiten gedrukt.

Ik ben al iets langer terug aan het lopen en ik voel duidelijk dat ik sterker sta dan vorig jaar. Of ik ook betere tijden zal lopen, moet nog blijken.

Ambities? Vorige week heb ik mezelf ingeschreven voor de halve triatlon van Brasschaat. We weten nu terug naar wat gepiekt. Ik heb mezelf voorgenomen om vóór het verlof een grote wedstrijd te doen. Dan kan ik eens van m'n gezin genieten in het verlof. Kwestie van het sociale niet te verwaarlozen.

Vanaf nu zal ik terug regelmatig m'n blog updaten zodat jullie het wel en wee van mezelf kunnen meevolgen.

Hawaï

Gisteren nog de docu van Marc Herremans gezien. Mogen wij ons gelukkig prijzen dat we eens pijn mogen hebben in de beenspieren. Wat Marc nu doet en gedaan heeft grenst aan het ongelofelijke.

Dit weekend is het terug de Iron Man van Hawaï. Dit is de kers op de taart van vele atleten. Ook de betere amateur is daar aanwezig. Als je dit event kunt meemaken, heb je toch wel een van de hoogste toppen in het trialtlonbergcircuit beklommen. Ook letterlijk schijnt het, t'gaat daar stijf op en neer. Ik hoop zondag een mooi verslagje te kunnen oppikken op Canvas of dergelijke. Ik zou er al weer zin in krijgen om te trainen. Toch wacht ik nog een beetje om de honger nog wat te voeden.

T'is goed geweest

Welkom. Eindelijk doch met enige weemoed kan ik verdiende winterrust gaan. Vrijdag laatstleden heeft uw dierbare zich laten tonen in de ezel halve marathon in Kuurne. Het was een feest. Met een mooie tijd van 1u 37min en 38sec ben de finish overschreden.

Ik was rond 18.30u aanwezig om m'n rugnummer ed... af te halen. Er was al veel volk op de been. De joggings waren ook volop aan de gang. Echte folklore dus. Al een uur op voorhand zag ik al lopers opwarmen. Mij niet gezien, ik moest er nog 21 doen en zou m'n opwarmingskilometers toch wat proberen te beperken. Overal zag ik bekende gezichten, oude klasgenoten, kennissen en vooral veel ITC'ers. We waren denk ik met 7 of 8. Een 5-tal minuutjes voor de start ben ik toch wat beginnen opwarmen. In de decatlon had ik een riem gekocht om 2 drinkflesjes en een powerbar in te krijgen. Dit zou mij veel helpen.

Knal, en weg waren we... Alhoewel, t'duurde nog een 15-tal seconden eer ik kon beginnen lopen. Wat een massa. Ik stond dus helemaal achteraan. De eerste km kon je bijna niet lopen. Maar behendig als ik ben, kon ik hier en daar wat tussen murwen zodat ik dan toch op m'n wedstrijdtempo kan lopen.

Er was een aanloopronde en dan nog 5 ronden van 4km. Door het centrum lopend kon je van de ene geur in de andere geur gaan nl. van oliebollen tot frieten met stoofvlees mmm... Terug naar de realiteit. Na 2 ronden begon ik al vermoeidheid in de benen te voelen. Amai, moet ik nog 12km??? Dan kwam m'n riem goed van pas. Ik kon wat energiedrank drinken en m'n fameuze isostarrreepje werden genuttigd. Half reepje want tijdens het openen ben ik de helft verloren in m'n onhandigheid. Daarna ging het enkel maar beter. De laatste ronde ben ik nog tientallen collega lopers gepasseerd. Moe maar tevreden kon ik m'n prijs in ontvangst nemen nl. een mooie handdoek. Mega.

Zaterdag was het stijfjes in de letterlijke zin. De spieren waren serieus stram. Gelukkig ben ik nu al terug stijfloos. De volgende weken zal het hier nu wat stiller zijn. Tegen eind november zal ik dan m'n trainingen hervatten. Saluuuuuu